Deux

Siedzisz i dopijasz już chyba piąte mojito z rzędu. Nie zwracasz już nawet uwagi na to ile pieniędzy ubyło z Twojej portmonetki, czujesz jedynie jak powoli zaczyna Ci co raz mocniej szumieć w głowie. Odkładasz tą myśl na bok. Zawsze byłaś odpowiedzialna, dzisiaj postanawiasz inaczej. Musisz zapomnieć o tym obrońcy, który pewnie bawi się w jakimś sąsiednim klubie. Zamawiasz kolejnego drinka. Podczas gdy go sączysz zauważasz, że jesteś jedyną dziewczyną siedzącą przy barze. Dostrzegasz też coś jeszcze. Mężczyzna po Twojej prawej uważnie Ci się przygląda, a na jego twarzy gości specyficzny uśmieszek. Zawieszasz na nim swój wzrok na dłużej i z bólem stwierdzasz, że jest całkiem niezły. Mimo, że ma na sobie jakąś bliżej niezidentyfikowaną koszulę w kratkę, na jej materiale wyraźnie zaznaczają się jego mięśnie. Już zaczyna Ci się podobać, więc nieznacznie się uśmiechasz. Odbiera to jako zachętę, bowiem kieruje się właśnie w Twoją stronę. Obracasz swoją twarz w przeciwną stronę, wywracasz oczami, a następnie skupiasz swój wzrok na asortymencie baru, zupełnie jakbyś czegoś w nim szukała.
-Czemu taka piękna kobieta siedzi sama w barze? - jego głos wydaje Ci się być jeszcze bardziej szarmancki niż on sam, a przecież znasz go dopiero kilka sekund.
-Czasem nawet piękna kobieta musi się trochę zabawić - śmiejesz się nie racząc go nawet spojrzeniem.
-W takim razie chyba powinienem zapytać czy mogę potowarzyszyć? - wtedy postanawiasz na niego spojrzeć, przeszywa Cię właśnie swoimi brązowymi tęczówkami.
-Chyba tak... - rzucasz dość niepewnie starając się zachować obojętny ton, ale przecież czujesz jak właśnie miękną Ci kolana. Może to przez zbyt dużą dawkę alkoholu, może przez szeroki uśmiech goszczący teraz na jego twarzy. Całkiem nieświadomie przygryzasz wargę, sprawiając, że to właśnie na niej skupia swój wzrok.
-Jesteś z Holandii? - postanawiasz przerwać niezręczną ciszę dość banalnym pytaniem, przecież wyraźnie poznajesz jego akcent.
-Tak. - odpowiada dość pewnie, a Tobie wydaje się, że wypiął właśnie pierś do przodu. - Co taka piękna Holenderka jak Ty robi tutaj?
-Sama nie wiem - twój śmiech sprawia, że chłopak decyduje się na kolejny krok.
-Mogę postawić Ci drinka? - widzisz jak woła barmana i nie zastanawiasz się ani chwili nad tym ile alkoholu zmieści dzisiaj jeszcze Twój żołądek. Kiwasz głową, a kilka minut później naprzeciw Ciebie ląduje jakiś kolorowy smakołyk. Po prostu go pijesz zagłębiając się w jakiejś głupiej i bezsensownej rozmowie. Wiesz już, że za wiele z niej nie wyniesiesz, ale na teraz zapamiętujesz, że na imię ma Ibrahim, ale Ty możesz mówić mu Ibi. Przystajesz na tą propozycję i z wdzięcznym uśmiechem kontynujesz rozmowę. Kiedy kilka drinków później prosi Cię do tańca z radością przystajesz na tą propozycję.  Z gracją zeskakujesz ze stołka i prowadzona przez niego lądujesz na środku parkietu. Najpierw tańczysz spokojnie, lecz kiedy jego ramiona zaczynają Cię obłapywać nie protestujesz. Nie zauważasz nawet, w którym momencie zaczynasz ruszać swoimi biodrami jeszcze pewniej niż dotychczas. Łapie Cię w pasie, a  Ty po chwili co raz pewniej ocierasz się o niego. Jeszcze nie wiesz jak to na niego działa, ale Ty doskonale się bawisz. Wasze ciała poruszają się już chyba nie w rytmie muzyki, a swoim własnym, ale nikt nie zwraca na to uwagi. Ty też, aż do momentu, w którym obraca Cię do siebie przodem i niepewnie muska swoimi wargami Twoje. Odwzajemniasz jego czynności i za chwilę toniesz w długim pocałunku. Nie myślisz o swoim narzeczonym, ale o tej chwili i o tym, że chyba zaczynasz pożądać tego Holendra. Czujesz jak jego dłonie wsuwają się lekko pod Twoją sukienkę, ale nie odciągasz ich. Łapiesz go za kołnierz koszuli i starasz się przyciągnąć jeszcze bliżej siebie.

Po kolejnym gorącym tańcu lądujesz plecami na drzwiach od męskiej ubikacji. Całuje Twój dekolt, a Ty przestajesz już racjonalnie myśleć. Szum alkoholu wziął górę. Bez jakiegokolwiek zawahania oplatasz swoimi nogami jego biodra, podczas gdy on pozbywa się właśnie Twoich majtek. Długo nie musi też czekać na to, aż rozepniesz jego spodnie i pozwolisz oddychać jego paru częściom ciała. Po raz kolejny namiętnie wpijasz się w jego usta. Przez te kilkanaście minut chcesz być jego. Wchodzi w Ciebie, a ty z bólu cicho jęczysz mu wprost do ucha. Po chwili jednak nie czujesz już bólu, a jedynie kolejne fale podniecenia rozchodzące się po Twoim ciele. Przyciskasz go mocniej do siebie z uporem maniaka po raz kolejny szukając jego ust. Ich słodki smak i delikatna faktura sprawiają, że ciągle Ci mało. Nie przeszkadza Ci nawet fakt, że systematycznie przygryza dolną wargę Twoich ust, to co zawsze wkurzało Cię u Twojego chłopaka. Teraz nie zwracasz na to uwagi. Czujesz słodki zapach jego perfum i nie czujesz jakby miało Cię zemdlić. A przecież normalnie by tak było, miałabyś ochotę jak najszybciej zostawić ten zapach gdzieś z dala od siebie. Teraz chcesz go chłonąć swoimi nozdrzami.  Nie zauważasz kiedy, ale właśnie zaczynasz sapać mu wprost do ucha, sprawiając jednocześnie i zupełnie niechcący, że przyspiesza swoje ruchy.  Czujesz narastające podniecenie i chęć na nowo odnalezienia jego ust. Przejeżdżasz swoimi paznokciami po jego karku sprawiając, że na jego ciele pojawiają się wyczuwalne dreszcze. Wyginasz swoją szyję do tyłu dając upust emocjom. Zarówno Ty jak i on właśnie doszliście. Kiedy jest już po wszystkim stajesz na przeciw niego, nakładasz swoją zagubioną na posadzce część bielizny i uważnie mu się przyglądając wycofujesz się. Chcesz wyjść: z tej łazienki, tego klubu... Wiesz, że musisz szybko wrócić do domu, bo inaczej wyrzuty sumienia nie dadzą Ci spokoju. Czujesz jak jeszcze łapię Cię za nadgarstek, przyciąga do siebie. Swoją dłonią odgarnia jakieś kosmki Twoich lekko poczochranych włosów, które właśnie opadają Ci na twarz. Czujesz ciepłe opuszki jego palców na swoich rozpalonych policzkach i nie stać Cię już na nic innego niż patrzenie na niego ze zdziwieniem. Jeszcze niedawno byłaś pewna, że po szybkim numerku w toalecie zakończy się Wasza znajomość. Teraz? Też zdajesz sobie z tego sprawę, ale z drugiej strony nie jesteś pewna czy tego chcesz. A jego czułość? Nie daje ci spokoju i nie pozwala trzeźwo myśleć. Więc stoisz tam dalej wlepiając swoje tęczówki w jego hipnotyzujące i ciemne oczy. Nie mija chwila, a wpija się swoimi wargami w Twoje łapiąc jednocześnie w ręce Twoją twarz. Przerywasz ten namiętny pocałunek i .... Uciekasz. Wybiegasz z klubu i kierujesz się do domu. W biegu odnajdujesz klucze do gniazda Twojego i Gregory'ego.  To tam masz nadzieję znaleźć jakąś chwilę zapomnienia. Ledwo pojawiasz się w środku zdajesz sobie sprawę z tego, że jego nadal tu nie ma. Zegarek na Twoim telefonie wybija 2.50, co oznacza, że lada moment tu wróci. Zrzucasz z siebie sukienkę i nakładasz na siebie pierwszą lepszą koszulkę narzeczonego. Łamiesz swoją pierwszą zasadę i bez pójścia pod prysznic ładujesz się do łóżka spać. Chcesz zagłuszyć wszelkie wyrzuty sumienia, a może zwyczajnie nie jest Ci żal dopuszczenia się do tej zdrady?


Od autorki: Mam nadzieję, że rozdział pomimo dedykacji bloga, nie uraził Was i Waszych przekonań. Wiadomo przecież z góry, że raczej nie każda dziewczyna jest w stanie dać przysłowiowej dupy kolesiowi poznanemu w klubie. Jednak ta scena jest bardzo ważna w kontekście kolejnych rozdziałów. Dodaje dzisiaj, choć miałam to zrobić dopiero w weekend. Kolejny rozdział za jakieś 2-3 tygodnie. Nie chcę zwyczajnie zbyt szybko skończyć tej historii i chcę dać sobie czas na napisanie rozdziału jak najwyższej jakości. Dodatkowo rozpoczęłam prace robocze nad kolejnym opowiadaniem, które światło dzienne ujrzy sama nie wiem kiedy. Wole napisać je w całości, żeby później nie mieć kryzysów twórczych i żeby nie leciało mi jak krew z nosa. Jeśli macie jakieś pytania kierujcie je do mnie tutaj. 

Ponadto chcę Wam wszystkim życzyć szczęśliwego Nowego 2013 Roku!